Często słyszymy o organizowaniu kursów radiestezji albo jasnowidzenia. Jakkolwiek osoby z odrobiną uwrażliwienia, empatyczne i posiadające już na swoim koncie jakieś doświadczenia związane ze zmieniającym się samopoczuciem w strefach zadrażnień mogą dopracować i udoskonalić wrażliwość na subtelne energie, tak kurs jasnowidzenia... jakoś niespecjalnie mnie przekonuje. Jasnowidzem jest się albo nie. Radiestetą też nie każdy może zostać. Człowiek rodzi się z pewnymi predyspozycjami, które może rozwijać, natomiast nauczyć się radiestezyjnego wykrywania określonych form energii, jak i przewidywania przyszłości przez laika, to jak lekcje muzyki dla osoby z wrodzonym brakiem słuchu. Nawet jeśli potencjalny kandydat na radiestetę podszkoli się w posługiwaniu różdżką czy wahadełkiem, musi kontynuować swoje badania. Ukończony kurs, po którym absolwent nie praktykuje, niewiele daje poza pamiątkowym certyfikatem. Radiesteta stale powinien się rozwijać. To tak jak w biblijnej przypowieści o talentach. Niestety większość osób „zakopuje '' swój talent nie pomnażając zasobów wiedzy.
Swego czasu regularnie na targach zdrowia spotykałam radiestetę, który reklamował swoje usługi na podstawie jednego opublikowanego niegdyś artykułu jego autorstwa. Zastanawiałam się, dlaczego fachowiec ten do tej pory nie wydał chociażby swoich notatek radiestezyjnych? Jeśli zajmuje się oczyszczaniem domów i mieszkań, to z doświadczenia wiem, iż każdy przypadek zasługuje na spisanie obszernej notatki z przeprowadzonych ekspertyz, gdyż nigdy prace w zakresie zlokalizowania szkodliwie promieniujących cieków i innych form negatywnych energii nie powielają się w kolejnych mieszkaniach. Każde mieszkanie/dom, to oddzielny temat na dyskusję, na ewentualne sugestie dla potomnych. Warto dzielić się swoją wiedzą. Niestety wielu radiestetów i terapeutów cechuje zachłanność i chęć zbudowania kariery szybkim i tanim kosztem bez głębszego zaangażowania. Tymczasem radiestetę powinna cechować skromność, uczciwość, życzliwość, sumienność w wykonywaniu ekspertyz, wrażliwość i chęć niesienia pomocy innym; bliski kontakt z przyrodą i światem zwierząt doskonale kształtuje osobowość i duchowość. Bliskie spotkania z naturą pozwalają na doskonalenie zdolności odbioru energii, kontakt ze zwierzakami poprawia w nas empatię i rozwija zdolności postrzegania ich potrzeb, natomiast obserwacja świata roślin uczy szacunku do Ziemi i jej zasobów.
